Karen: “Wat een ontlading! Dit is waarvoor we het allemaal hebben gedaan. Al die jaren. Ik voelde ook de zenuwen, natuurlijk. Maar bovenal: dankbaarheid. Ik had mij op voorhand voorgenomen: ik wil genieten, bewust zijn van elk moment, en zorgen dat we met een goed gevoel kunnen terugkijken. En ik heb genoten, van elke seconde. Het was intensief, en ook emotioneel. De repetities waren zwaar, we moesten onze stemmen afstemmen, zang opnieuw instuderen, lopen, danspassen, geluid, licht. Maar we wilden het goed doen, ook voor onszelf, en zeker voor de fans die al die tijd zijn blijven steunen. Vandaag kwam alles tezamen. Ik hoop dat we het publiek hebben kunnen terugbrengen naar dat spontane gevoel — de pure vreugde van mee zingen, dansen, herinneringen ophalen. We willen iets geven dat zowel nostalgisch als echt is.”
Kristel: “Het is dankzij de fans dat we hier terug staan… en de energie die we van hen kregen op het podium was waanzinnig. Ik ging eerlijk gezegd toch met bibberbenen op. Het was ook echt heel lang geleden dat we samen opgetreden hadden. Uiteraard zijn we goed voorbereid en ons team is echt de top van Vlaanderen, maar je wilt het dan ook echt wel goed doen, wat het allemaal heel spannend maakt. Ik heb
zo genoten van al die blije gezichten te zien, van iedereen zo luid te horen meezingen. Het is moeilijk om dat in een paar woorden te omschrijven. K3 is zo’n belangrijk hoofdstuk in mijn leven geweest en ik zal onze fans altijd ontzettend dankbaar zijn! Ik hoop dat er nog generaties lang gezongen wordt over verdraagzaamheid en mekaar graag zien!”
Kathleen: “Het eerste applaus voelde onwerkelijk. Ik hoorde de stemmen van mensen, mensen die mijn jeugd deelden. Dat moment dat we met z’n drieën samen voor het publiek stonden — dat was… echt betoverend.
Ik was eigenlijk al een tijdje terug naar de K3-liedjes aan het luisteren. En dan begin je vanzelf te dromen: hoe zou dat weer zijn, om samen op het podium te staan? En kijk, alles viel gewoon mooi samen: onze agenda ‘s, zoveel goesting en het publiek dat er zo naar vroeg. Het is dus niet ineens beslist, maar het is echt iets dat rustig gegroeid is. Ik ben vanuit Zuid-Afrika overgevlogen voor de repetities, maar eigenlijk voelde het meteen héél vertrouwd. Thuis had ik al flink geoefend: Axana maakte opnames van de choreografieën zodat ik ze kon instuderen, en online volgde ik zangsessies met Goele. Daardoor stond ik hier al goed voorbereid. En het mooie is dat we opnieuw samenwerken met muzikanten van vroeger en we met Miguel op het podium staan. Dat geeft zo’n gerust en vertrouwd gevoel. Het voelde meteen als thuiskomen. Alsof de tijd even had stilgestaan en we gisteren nog samen op het podium stonden. Wat ons verbindt, is niet alleen de muziek, maar ook onze vriendschap en alles wat we vroeger samen hebben meegemaakt. Die band is er nog altijd en zal er altijd zijn. En dat maakt het zo bijzonder. Als mensen naar huis gaan met een lach én misschien een traan, en denken: ‘Hier ben ik dankbaar voor’, dan is het voor mij geslaagd. Want uiteindelijk draait het om meer dan muziek alleen: samen beleefden we een avond vol liefde, verbondenheid, herinneringen en pure vreugde.”
Gert Verhulst: "Wat een fantastische avond! Dat Karen, Kristel en Kathleen ooit muziekgeschiedenis hebben geschreven, wisten we natuurlijk al, maar dit… dit overtreft alles. De energie, het enthousiasme van het publiek… ongelooflijk. We zijn zó trots om dit samen met hen mee te mogen beleven. K3 is een sterk muzikaal concept van alle tijden en voor alle leeftijden. Dat werd hier vanavond heel duidelijk. We zijn blij dat we dit als Studio 100 mee hebben mogen verwezenlijken."
|