De piano zet in. De telefoon gaat. Flarden van een gesprek. Emotie trilt in de lucht. En dan gaan ze zingen, één voor één. Het stuk is misschien een minuut bezig en de toeschouwer is al uit zijn afwachtende “ik ga iets nieuws bekijken” houding weggesleurd, meegetrokken het verhaal in, met kippenvel van ontroering.
Voor alles een eerste keer smaakt naar meer
“Voor alles een eerste keer” in de regie van William Spaaij is een stuk dat je bij de lurven pakt en niet loslaat. Tien minuten perspresentatie doen je naar één ding verlangen: méér.
Het is de totale overgave van de spelers. Het is de muziek. Het is het verhaal. Een verhaal van vier vrienden, en een vijfde, die er niet meer is. Van opgroeien, elkaar uit het oog verliezen en weer tegenkomen. Door willen gaan waar je gebleven was en merken dat dat niet zomaar kan. Dat tijd dingen doet. Dat er strijd is. En toch ook: hoop. En liefde.
Wanneer William over zijn stuk vertelt fonkelen zijn ogen. Over verborgen schatten in liedjes die ze met elkaar hebben opgegraven. Waardoor 15 miljoen mensen veranderd is in een blues nummer, en het lied Oceaan in twee vrouwenstemmen in een golfweging een andere lading krijgt. Over de unieke samenwerking waarin dit project in anderhalve week tot stand komt, met inbreng van de vier spelers en de crew. Over voor het eerst professioneel regisseren en dat hij iedere repetitiedag vrolijker naar huis gaat.
Rose-Anne van Elswijk, Thomas Kuipers, Daisy Duin en Mitch Wolterink, 4 jonge getalenteerde artiesten, hebben zich overgegeven aan het maken van dit stuk. Even is er dagenlang niets anders dan alleen maar dit, vertelt Mitch. Het is spannend, want het is heftig. Maar vooral heerlijk zegt Daisy: ook omdat er zoveel verschillende emoties in het stuk worden getoond. De spanning in het begin, maar het is ook heel grappig. Ze genieten ervan en ze doen het met elkaar.
Dat samenwerken is wat ook volgens Marnix Wetzer (muzikale leiding) dit stuk heel bijzonder maakt. “Ik kwam binnen met ideeen over de muziek maar in het maken van het stuk heeft iedereen zijn inbreng en verandert er van alles. Omdat ik de enige muzikant ben kunnen we ook nog tot de laatste seconde veranderen. Het zo samen werken en met zoveel vrijheid is echt heel gaaf”.
“Dit is echt heel gaaf” dat vinden alle mensen die hier aan meewerken. Het vibreert in de lucht, je ziet het in de samenwerking, je voelt het in het verlangen om na de perspresentatie heel snel verder te werken aan de verdere ontwikkeling en vooral aan al die stralende ogen.
En het klinkt gewoon ontzettend goed, en het doet heel erg verlangen naar de rest.
Hier wordt in Amsterdam een pareltje gemaakt dat volgende week 6 keer tot bloei mag komen in de Fransche School in Culemborg. Zorg dat je erbij bent… .zodat je later geen spijt hoeft te hebben dat je niet bij de eerste opvoeringen van dit legendarische stuk bent geweest.
Door: Elise Kant
Ons fotoalbum vind je HIER
Voor meer informatie en tickets klik HIER
Het is de totale overgave van de spelers. Het is de muziek. Het is het verhaal. Een verhaal van vier vrienden, en een vijfde, die er niet meer is. Van opgroeien, elkaar uit het oog verliezen en weer tegenkomen. Door willen gaan waar je gebleven was en merken dat dat niet zomaar kan. Dat tijd dingen doet. Dat er strijd is. En toch ook: hoop. En liefde.
Wanneer William over zijn stuk vertelt fonkelen zijn ogen. Over verborgen schatten in liedjes die ze met elkaar hebben opgegraven. Waardoor 15 miljoen mensen veranderd is in een blues nummer, en het lied Oceaan in twee vrouwenstemmen in een golfweging een andere lading krijgt. Over de unieke samenwerking waarin dit project in anderhalve week tot stand komt, met inbreng van de vier spelers en de crew. Over voor het eerst professioneel regisseren en dat hij iedere repetitiedag vrolijker naar huis gaat.
Rose-Anne van Elswijk, Thomas Kuipers, Daisy Duin en Mitch Wolterink, 4 jonge getalenteerde artiesten, hebben zich overgegeven aan het maken van dit stuk. Even is er dagenlang niets anders dan alleen maar dit, vertelt Mitch. Het is spannend, want het is heftig. Maar vooral heerlijk zegt Daisy: ook omdat er zoveel verschillende emoties in het stuk worden getoond. De spanning in het begin, maar het is ook heel grappig. Ze genieten ervan en ze doen het met elkaar.
Dat samenwerken is wat ook volgens Marnix Wetzer (muzikale leiding) dit stuk heel bijzonder maakt. “Ik kwam binnen met ideeen over de muziek maar in het maken van het stuk heeft iedereen zijn inbreng en verandert er van alles. Omdat ik de enige muzikant ben kunnen we ook nog tot de laatste seconde veranderen. Het zo samen werken en met zoveel vrijheid is echt heel gaaf”.
“Dit is echt heel gaaf” dat vinden alle mensen die hier aan meewerken. Het vibreert in de lucht, je ziet het in de samenwerking, je voelt het in het verlangen om na de perspresentatie heel snel verder te werken aan de verdere ontwikkeling en vooral aan al die stralende ogen.
En het klinkt gewoon ontzettend goed, en het doet heel erg verlangen naar de rest.
Hier wordt in Amsterdam een pareltje gemaakt dat volgende week 6 keer tot bloei mag komen in de Fransche School in Culemborg. Zorg dat je erbij bent… .zodat je later geen spijt hoeft te hebben dat je niet bij de eerste opvoeringen van dit legendarische stuk bent geweest.
Door: Elise Kant
Ons fotoalbum vind je HIER
Voor meer informatie en tickets klik HIER
.jpg)