Dat een toneelstuk al sinds 1952 onafgebroken gespeeld wordt en tóch nog steeds weet te boeien, is een prestatie op zich. In de uitvoering van The Mousetrap door Scylla Producties blijkt het beroemde moordmysterie van Agatha Christie nog niets aan spanning en finesse te hebben verloren. In het Stadstheater Zoetermeer presenteert het gezelschap een klassiek, stijlvol en zorgvuldig geregisseerd stuk dat zijn publiek – of in dit geval, de aanwezigen bij de generale repetitie – moeiteloos in de ban houdt.
Klassieke spanning blijft overeind in tijdloze The Mousetrap
Het verhaal is inmiddels legendarisch: een groep onbekenden raakt tijdens een sneeuwstorm ingesloten in het pas geopende pension Monkswell Manor. Wanneer er een moord wordt gepleegd, blijkt dat ieder personage iets te verbergen heeft. Terwijl inspecteur Trotter probeert de dader te ontmaskeren, groeit de onderlinge wantrouwen met iedere scène.
Wat The Mousetrap ook na ruim zeventig jaar spannend maakt, is de manier waarop Agatha Christie het publiek dwingt mee te denken. Terwijl de spelers hun rollen neerzetten, word je als toeschouwer haast vanzelf een detective: in elk personage zie je wel een potentiële moordenaar. Het slimme samenspel tussen de acteurs versterkt die spanning. Niemand probeert de aandacht te trekken; juist de gelijkwaardigheid van alle acteurs maakt dat de intrige overtuigend en geloofwaardig blijft.
De regie blijft dicht bij de oorspronkelijke tekst, maar weet de valkuil van stoffigheid handig te vermijden. Tempo, timing en subtiele humor zorgen ervoor dat de voorstelling fris aanvoelt, ondanks het herkenbare plot. De spanning wordt zorgvuldig opgebouwd, met veel aandacht voor de momenten van stilte en blikwisseling die zoveel zeggen zonder woorden.
Het decor – een sfeervol, donker houten interieur met warme verlichting – roept direct de sfeer op van een Brits landhuis. De kostuums en rekwisieten versterken dat gevoel van tijdloosheid. Alles ademt de jaren vijftig, maar nergens voelt het als een museumstuk.
Bij de generale repetitie ontbreekt het publieksgeluid dat normaliter de spanning voedt, maar juist daardoor valt op hoe goed het ritme van de voorstelling klopt. De acteurs weten zelfs zonder reacties uit de zaal de spanning voelbaar te houden. De precisie waarmee zij op elkaar inspelen, verraadt een hecht ensemble dat de tekst niet alleen kent, maar doorleeft.
Scylla Producties bewijst met The Mousetrap dat klassiek theater springlevend kan blijven. De voorstelling is trouw aan de geest van Agatha Christie, maar voelt nergens verouderd. Het is vakmanschap dat rust op respect voor traditie én op een scherp gevoel voor wat spanning tijdloos maakt.
Zelfs ruim zeventig jaar na de première blijft The Mousetrap een slimme puzzel waarin elk detail telt – en dat maakt het nog altijd een genot om te zien hoe zorgvuldig de val wordt gezet.
Kijk HIER voor ons fotoverslag
Door Debora van der Tas
Wat The Mousetrap ook na ruim zeventig jaar spannend maakt, is de manier waarop Agatha Christie het publiek dwingt mee te denken. Terwijl de spelers hun rollen neerzetten, word je als toeschouwer haast vanzelf een detective: in elk personage zie je wel een potentiële moordenaar. Het slimme samenspel tussen de acteurs versterkt die spanning. Niemand probeert de aandacht te trekken; juist de gelijkwaardigheid van alle acteurs maakt dat de intrige overtuigend en geloofwaardig blijft.
De regie blijft dicht bij de oorspronkelijke tekst, maar weet de valkuil van stoffigheid handig te vermijden. Tempo, timing en subtiele humor zorgen ervoor dat de voorstelling fris aanvoelt, ondanks het herkenbare plot. De spanning wordt zorgvuldig opgebouwd, met veel aandacht voor de momenten van stilte en blikwisseling die zoveel zeggen zonder woorden.
Het decor – een sfeervol, donker houten interieur met warme verlichting – roept direct de sfeer op van een Brits landhuis. De kostuums en rekwisieten versterken dat gevoel van tijdloosheid. Alles ademt de jaren vijftig, maar nergens voelt het als een museumstuk.
Bij de generale repetitie ontbreekt het publieksgeluid dat normaliter de spanning voedt, maar juist daardoor valt op hoe goed het ritme van de voorstelling klopt. De acteurs weten zelfs zonder reacties uit de zaal de spanning voelbaar te houden. De precisie waarmee zij op elkaar inspelen, verraadt een hecht ensemble dat de tekst niet alleen kent, maar doorleeft.
Scylla Producties bewijst met The Mousetrap dat klassiek theater springlevend kan blijven. De voorstelling is trouw aan de geest van Agatha Christie, maar voelt nergens verouderd. Het is vakmanschap dat rust op respect voor traditie én op een scherp gevoel voor wat spanning tijdloos maakt.
Zelfs ruim zeventig jaar na de première blijft The Mousetrap een slimme puzzel waarin elk detail telt – en dat maakt het nog altijd een genot om te zien hoe zorgvuldig de val wordt gezet.
Kijk HIER voor ons fotoverslag
Door Debora van der Tas
