De dagen worden korter en kouder en het miezert. De wereld lijkt grijs. Maar niet in de Meerse als Hilke, Antje en Joanne met onweerstaanbaar vuur de hele zaal binnen no time aan het zingen en dansen krijgen.
Girls on Fire zet Meerse in Vuur en Vlam
Een zaal vol dames én heren van boven de 50, die zich met vol enthousiasme laten meesleuren in de avonturen van drie kanjers die soms de draak streken met hun leeftijd en kwalen en soms mooi klein theater maken van verlangen, liefde en pijn. Een mooie samensmelting van alles waar het publiek, vaak in vriendinnengroepen naar het theater getogen, zich in herkennen.
Hilke Bierman, als altijd, is de droogkomische noot. Met rake opmerkingen en grappige vondsten (ik verklap ze niet, ga vooral zelf kijken)
Joanne Telesford zwijmelt over het grootouderschap en relativeert glamour zonder te vergeten wat een geluk ze heeft.
Antje Monteiro varieert op “Telkens weer” en krijgt de zaal muisstil met haar verhaal over haar zus. En dat is wat deze show naast grappig en verkwikkend ook echt goed maakt. Meer nog dan in de vorige edities is het samenspel van drie hele verschillende vrouwen een palet aan verschillen waarin ruimte is voor iedereen voor een stuk herkenning én hoop.
Zang en dans, en zeker tegelijkertijd is strak en echt goed en komt tot zijn recht in het decor van Marjolein Ettema. De vrolijke en kunstig in elkaar gevlochten arrangementen zijn van de hand van Bas van den Heuvel en de styling, met net dat tikje over de top glamour wat het zo leuk maakt is van Regina Rorije. Samen met Joep Onderdelinden hebben ze er gewoon een enorm feest van gemaakt.
Hoelahoepend, draaiend, zwierend, de zaal staat op, doet mee, zingt uit volle borst mee en gaat met een enorme lach op het gezicht verkwikt naar huis.
Misschien is nog wel het aardigste dat, doordat de vrouwen zo herkenbaar zijn en blijven in wie ze zijn, er geen sprake is van een over de top benadering, die in dit genre zo vaak afbreuk doet. Hier niet! Dit is gewoon een feest voor mensen, waaraan je mee moet doen, of je wil of niet. En dat is echt knap.
Gaan zien!
Door Elise Kant
Kijk HIER voor ons fotoverslag
Hilke Bierman, als altijd, is de droogkomische noot. Met rake opmerkingen en grappige vondsten (ik verklap ze niet, ga vooral zelf kijken)
Joanne Telesford zwijmelt over het grootouderschap en relativeert glamour zonder te vergeten wat een geluk ze heeft.
Antje Monteiro varieert op “Telkens weer” en krijgt de zaal muisstil met haar verhaal over haar zus. En dat is wat deze show naast grappig en verkwikkend ook echt goed maakt. Meer nog dan in de vorige edities is het samenspel van drie hele verschillende vrouwen een palet aan verschillen waarin ruimte is voor iedereen voor een stuk herkenning én hoop.
Zang en dans, en zeker tegelijkertijd is strak en echt goed en komt tot zijn recht in het decor van Marjolein Ettema. De vrolijke en kunstig in elkaar gevlochten arrangementen zijn van de hand van Bas van den Heuvel en de styling, met net dat tikje over de top glamour wat het zo leuk maakt is van Regina Rorije. Samen met Joep Onderdelinden hebben ze er gewoon een enorm feest van gemaakt.
Hoelahoepend, draaiend, zwierend, de zaal staat op, doet mee, zingt uit volle borst mee en gaat met een enorme lach op het gezicht verkwikt naar huis.
Misschien is nog wel het aardigste dat, doordat de vrouwen zo herkenbaar zijn en blijven in wie ze zijn, er geen sprake is van een over de top benadering, die in dit genre zo vaak afbreuk doet. Hier niet! Dit is gewoon een feest voor mensen, waaraan je mee moet doen, of je wil of niet. En dat is echt knap.
Gaan zien!
Door Elise Kant
Kijk HIER voor ons fotoverslag