Op 18 december speelden Soy Kroon en Noortje Herlaar hun première in Stoornis of my Life. Deze musicalcomedy, geschreven door Alex Klaassen en geproduceerd door MORE Theater Productions, werd al overladen met vijfsterrenrecensies. En die lof is terecht. Na deze avond bleek: dit is er zo één die je eigenlijk meteen nóg een keer wilt zien.
Een perfecte première voor Soy Kroon en Noortje Herlaar in Stoornis of my Life
Stoornis of my Life gaat over mensen op het autismespectrum, voor wie structuur, regels en duidelijkheid belangrijk zijn. Jasper ziet het leven als één grote musical: overzichtelijk, veilig en met gegarandeerd een happy end. Maar wanneer zijn moeder, de regisseur van zijn leven, plotseling overlijdt, valt die zekerheid weg. Zijn ‘geslaagde’ broer Willem besluit dan het script van Jaspers leven te herschrijven, maar dat wijkt wel af van Jasper zijn structuur en regels…
De voorstelling zelf kent ook veel structuur en is opgebouwd volgens de vaste structuur van een musicalvoorstelling. Alle regels van het genre worden braaf opgevolgd, maar juist op de momenten dat je denkt te weten waar het heen gaat, wordt dat patroon doorbroken. Jasper reflecteert hier continu op, wat leidt tot heerlijke humor en een publiek dat regelmatig dubbel ligt van het lachen. Het script van Alex Klaasen is scherp, actueel en verrassend gelaagd.
Een goed script valt of staat met de juiste cast, en ook daarin is de producent geslaagd. Het ensemble zet verschillende typetjes overtuigend neer en laat op respectvolle wijze de diversiteit binnen het autismespectrum zien.
Tijdens deze première maakten Soy Kroon en Noortje Herlaar grote indruk. Soy Kroon zet na zijn broer-rol in 40-45, weer een totaal ander personage neer. Willem is zelfverzekerd, succesvol en iemand bij wie alles ogenschijnlijk op rolletjes loopt. Gaandeweg brokkelt dat beeld af en wordt zijn innerlijke worsteling zichtbaar. Die ontwikkeling is subtiel, geloofwaardig en knap gespeeld.
Noortje Herlaar vertolkt zorgbegeleidster Amber. Vanaf haar eerste opkomst voel je dat ze anders is dan de rest, zonder dat direct duidelijk is waarom. En wanneer zij zich introduceert als zorgbegeleidster heb je als publiek toch even de twijfel of dat wel echt zo is. Wanneer later alle puzzelstukjes op hun plek vallen, blijkt hoe zorgvuldig Herlaar dit gelaagde personage heeft opgebouwd.
Soy Kroon en Noortje Herlaar zijn echter niet altijd in Stoornis of my Life te zien. Zij delen hun rollen met Jim Bakkum en Kim-Lian van der Meij, die eerder de première speelden als Willem en Amber. Is er verschil? Absoluut. Jim geeft Willem een meer volwassen uitstraling dan Soy. Waar Soy duidelijk het jongere broertje neerzet, bij wie tijdens het helpen ook een eigen belang doorschemert, legt Jim de nadruk sterker op de zorg en verantwoordelijkheid voor zijn broer. Ook tussen Noortje en Kim-Lian is een verschil zichtbaar. Kim-Lian speelt Amber zachter en meegaander als zorgbegeleidster, terwijl Noortje haar rol feller invult, waardoor je later in de voorstelling denkt: ‘zie je wel’. Bij Kim-Lian komt datzelfde moment juist meer als verrassing. Geen van allen doet voor elkaar onder; juist deze verschillen maken dat je het liefst alle castcombinaties zou willen zien.
Tot slot verdienen ook het decor en de muziek aandacht. Het decor is strak, overzichtelijk en ogenschijnlijk eenvoudig, maar sluit perfect aan bij het thema. Hoe langer je kijkt, hoe meer patronen en structuren zichtbaar worden, wat het decor een symbolische lading geeft. De liveband is grotendeels uit het zicht geplaatst, maar vormt een onmisbaar onderdeel van de voorstelling. De muziek versterkt de emoties en tilt zowel de humoristische als de emotionele momenten naar een hoger niveau.
Stoornis of my Life is zo’n voorstelling die je gewoon meerdere keren wil zien. Het is een slimme, warme en verfrissend eerlijke musical die je aan het lachen maakt, raakt en aan het denken zet. Wie kaarten wil bemachtigen, doet er goed aan niet te lang te wachten, want de verkoop gaat hard, en volkomen terecht.
Door Marielle Weijzing
Kijk HIER voor ons fotoverslag
De voorstelling zelf kent ook veel structuur en is opgebouwd volgens de vaste structuur van een musicalvoorstelling. Alle regels van het genre worden braaf opgevolgd, maar juist op de momenten dat je denkt te weten waar het heen gaat, wordt dat patroon doorbroken. Jasper reflecteert hier continu op, wat leidt tot heerlijke humor en een publiek dat regelmatig dubbel ligt van het lachen. Het script van Alex Klaasen is scherp, actueel en verrassend gelaagd.
Een goed script valt of staat met de juiste cast, en ook daarin is de producent geslaagd. Het ensemble zet verschillende typetjes overtuigend neer en laat op respectvolle wijze de diversiteit binnen het autismespectrum zien.
Tijdens deze première maakten Soy Kroon en Noortje Herlaar grote indruk. Soy Kroon zet na zijn broer-rol in 40-45, weer een totaal ander personage neer. Willem is zelfverzekerd, succesvol en iemand bij wie alles ogenschijnlijk op rolletjes loopt. Gaandeweg brokkelt dat beeld af en wordt zijn innerlijke worsteling zichtbaar. Die ontwikkeling is subtiel, geloofwaardig en knap gespeeld.
Noortje Herlaar vertolkt zorgbegeleidster Amber. Vanaf haar eerste opkomst voel je dat ze anders is dan de rest, zonder dat direct duidelijk is waarom. En wanneer zij zich introduceert als zorgbegeleidster heb je als publiek toch even de twijfel of dat wel echt zo is. Wanneer later alle puzzelstukjes op hun plek vallen, blijkt hoe zorgvuldig Herlaar dit gelaagde personage heeft opgebouwd.
Soy Kroon en Noortje Herlaar zijn echter niet altijd in Stoornis of my Life te zien. Zij delen hun rollen met Jim Bakkum en Kim-Lian van der Meij, die eerder de première speelden als Willem en Amber. Is er verschil? Absoluut. Jim geeft Willem een meer volwassen uitstraling dan Soy. Waar Soy duidelijk het jongere broertje neerzet, bij wie tijdens het helpen ook een eigen belang doorschemert, legt Jim de nadruk sterker op de zorg en verantwoordelijkheid voor zijn broer. Ook tussen Noortje en Kim-Lian is een verschil zichtbaar. Kim-Lian speelt Amber zachter en meegaander als zorgbegeleidster, terwijl Noortje haar rol feller invult, waardoor je later in de voorstelling denkt: ‘zie je wel’. Bij Kim-Lian komt datzelfde moment juist meer als verrassing. Geen van allen doet voor elkaar onder; juist deze verschillen maken dat je het liefst alle castcombinaties zou willen zien.
Tot slot verdienen ook het decor en de muziek aandacht. Het decor is strak, overzichtelijk en ogenschijnlijk eenvoudig, maar sluit perfect aan bij het thema. Hoe langer je kijkt, hoe meer patronen en structuren zichtbaar worden, wat het decor een symbolische lading geeft. De liveband is grotendeels uit het zicht geplaatst, maar vormt een onmisbaar onderdeel van de voorstelling. De muziek versterkt de emoties en tilt zowel de humoristische als de emotionele momenten naar een hoger niveau.
Stoornis of my Life is zo’n voorstelling die je gewoon meerdere keren wil zien. Het is een slimme, warme en verfrissend eerlijke musical die je aan het lachen maakt, raakt en aan het denken zet. Wie kaarten wil bemachtigen, doet er goed aan niet te lang te wachten, want de verkoop gaat hard, en volkomen terecht.
Door Marielle Weijzing
Kijk HIER voor ons fotoverslag
