Als iets de voorstelling Verliefd op Ibiza beschrijft is het wel die boodschap. Die zit er op vele manieren verpakt en onverpakt in en spoort ons vooral aan om naar ons eigen gevoel te luisteren wat "men" er ook van zegt.
Durf de liefde en wees jezelf in Verliefd Op Ibiza
Een bonte groep van mensen wordt opgevoerd, allemaal met hun eigen twijfels en onzekerheden in een vrolijke zoektocht naar liefde. Ze worstelen zich uit hun zelf opgelegde beperkingen en het eind “al goed” is gelukkig niet al te zoetsappig. Dat is fraai.
De ster van de voorstelling is Johnny Kraaijkamp die als Karla de leading lady is en de ruimte heeft en pakt om aan zijn karakter diepgang te geven. Met natuurlijkheid, spontaniteit en humor en hier en daar een diepe overpeinzing is hij een genot om naar te kijken. Ook Mylene d Anjou zet een heerlijke rol neer, met humor en goed acteerwerk. Guido Spek, Samir Hassan en Joris de Hoop bewegen knap mee met het script. Want daar zit het ontegenzeggelijk het zwakke punt van deze voorstelling.
Het had een mooi verhaal kunnen zijn, met ontroering en hoop óf een heel grappig verhaal met een scherpe ondertoon. Maar dat is het geen van twee. Het is wel geprobeerd, maar mooie momenten zitten klem tussen platte humor en weinig inspirerende teksten. Daarbij een onbegrijpelijke choreografie in de dansjes en een weinig opwindend decor, en je maakt het je acteurs best moeilijk om er een topstuk van te maken.
Dat is jammer, want met deze acteurs en deze thematiek had het de potentie om iets te kunnen worden dat het niveau van lachen om het geploeter van mensen overstijgt. Dat is niet helemaal gelukt.
Het gejuich na afloop is er niet minder om en heeft iedereen een leuke avond gehad en gelachen en daar gaat het uiteindelijk om.
Door: Elise Kant
Kijk HIER voor ons fotoverslag
De ster van de voorstelling is Johnny Kraaijkamp die als Karla de leading lady is en de ruimte heeft en pakt om aan zijn karakter diepgang te geven. Met natuurlijkheid, spontaniteit en humor en hier en daar een diepe overpeinzing is hij een genot om naar te kijken. Ook Mylene d Anjou zet een heerlijke rol neer, met humor en goed acteerwerk. Guido Spek, Samir Hassan en Joris de Hoop bewegen knap mee met het script. Want daar zit het ontegenzeggelijk het zwakke punt van deze voorstelling.
Het had een mooi verhaal kunnen zijn, met ontroering en hoop óf een heel grappig verhaal met een scherpe ondertoon. Maar dat is het geen van twee. Het is wel geprobeerd, maar mooie momenten zitten klem tussen platte humor en weinig inspirerende teksten. Daarbij een onbegrijpelijke choreografie in de dansjes en een weinig opwindend decor, en je maakt het je acteurs best moeilijk om er een topstuk van te maken.
Dat is jammer, want met deze acteurs en deze thematiek had het de potentie om iets te kunnen worden dat het niveau van lachen om het geploeter van mensen overstijgt. Dat is niet helemaal gelukt.
Het gejuich na afloop is er niet minder om en heeft iedereen een leuke avond gehad en gelachen en daar gaat het uiteindelijk om.
Door: Elise Kant
Kijk HIER voor ons fotoverslag
