"Hou van mij," smeekt het beest verscheidene keren aan Beauty. Keer op keer vangt hij bot. Totdat hij zich openstelt en daadwerkelijk moeite doet om haar voor zich te winnen.
Beauty en het beest in de Stadsschouwburg Utrecht: een voorstelling om van te houden!
Het begon zo anders aan het begin van de voorstelling met een hooghartige en té zelfbewuste prins die er automatisch van uitging dat men hem liefhad en iedereen die op zijn pad kwam letterlijk opzij schoof. Inzicht en zelfreflectie komt met de jaren zullen we maar zeggen. Het levert een mooie kerstvoorstelling op in de Stadsschouwburg Utrecht. Donderdag 21 december ging Beauty en het beest, een co-productie van Maas theater en dans met de Stadsschouwburg Utrecht en het Nederlands Kamerkoor, in première. Na afloop sloot iedereen in de zaal niet alleen het beest maar ook zijn gevolg in het hart.
Gebaseerd op het welbekende volkssprookje uit de 18e eeuw liet regisseur Moniek Merkx (al 30 jaar actief als regisseur en schrijver) zich voor deze voorstelling vooral inspireren door de film uit 1946 van Jean Cocteau, die donkerder en onheilspellender is dan de versie die wij het beste kennen: die van Disney. Enscenering en zang door het Nederlands Kamerkoor sluiten daar naadloos op aan. De lichte en humoristische noten komen voornamelijk van de twee zussen van Beauty, gespeeld door Rosa van Leeuwen en Anneke Sluiters. Het verhaal gaat eigenlijk om het verhaal van de twee hoofdpersonen. Daar is de arrogante prins voor wie iedereen in zijn omgeving siddert. Op een dag komt een heks aan de deur van zijn paleis die vraagt om onderdak. Uiteraard weigert de prins dit en het gevolg daarvan is dat hij verandert in een monsterachtig beest. En daar is beauty, die leeft met haar twee jaloerse zussen en haar vader, een koopman. Nadat hij een groot deel van zijn rijkdom heeft verloren stuit hij in het bos op het paleis van de prins, krijgt daar te eten en een plek om te slapen en pakt een roos mee voor Beauty, zonder zich te realiseren dat hij daarmee het beest kwetst. Het beest eist genoegdoening in de vorm van het leven van de koopman maar als Beauty dat te weten komt besluit ze zichzelf op te offeren en gaat ze richting paleis. Daar ontvouwt zich het spel van aantrekken en afstoten tussen Beauty en het beest.
Het mooie van deze productie is de niet voor de hand liggende combinatie van de acteurs en dansers van Maas theater en dans, de zangers van het Nederlands Kamerkoor en de toevoeging van tien kinderen uit de plaats waar de voorstelling wordt gegeven. In dit geval dus Utrecht. Een combinatie die uitstekend werkt en vaak zorgt voor verrassende scenes. Bepalend voor het toneelbeeld zijn een groot aantal zuilen, die afwisselend de contouren van het paleis vormen en de bomen van het bos waar het paleis in staat. De bijdragen van het Nederland Kamerkoor (stevige popmuziek van Joop van Brakel en prachtige, minimal muziek van David Lang) zijn echt een toegevoegde waarde.
De levensverhalen van het beest en van Beauty komen samen op het moment dat Beauty het paleis betreedt. Daar zien we de meest ontroerende scenes van de voorstelling, zoals het beest dat een hert weet te vangen als cadeau voor Beauty. Of het beest dat in een plas water kijkt en beseft dat hij niet automatisch van mensen kan verwachten dat ze van hem houden. De mooiste scene vindt plaats aan de eettafel, wanneer Beauty het beest heeft uitgenodigd voor een diner. De onbeholpenheid van Jurriën Remkes als het beest is prachtig om te zien, net als de onmacht van Gale Rama om daar in het begin iets mee te kunnen. Gaandeweg het diner komen ze nader tot elkaar en leren ze met elkaar om te gaan en elkaar te vertrouwen. En groeit de genegenheid zichtbaar. Woorden zijn niet nodig in deze scene, het (samen)spel van Remkes en Rama is meer dan voldoende en zorgt voor een paar zeer boeiende minuten.
De drie lakeien van de prins, die ook veranderen in beesten, worden gespeeld door Freek Nieuwdorp, Jens van Huizen en Gihan Koster, die uitstekend op elkaar zijn ingespeeld. Af en toe krijgen ze de mogelijkheid om hun danscapaciteiten te demonstreren maar ook hun stille spel en mimiek boeit van begin tot eind. De vader van Beauty en haar twee zusters wordt gespeeld door Niek van der Horst die een uitstekende rol neerzet. De tien Utrechtse kinderen zijn op een aantal momenten nadrukkelijk aanwezig en maken de voorstelling compleet.
De diversiteit van Beauty en het beest maken de voorstelling tot een echte familievoorstelling waarin veel te zien en te beleven valt, zowel voor jong als voor oud. Met de boodschap dat echte schoonheid van binnen zit. Beauty en het beest is nog tot en met 30 december te zien in de Stadsschouwburg Utrecht. Daarna is de voorstelling van 4 januari tot en met 11 maart te zien in diverse theaters in het land. Mer informatie, inclusief de volledig speellijst, kun je vinden op https://www.maastd.nl/
Kijk HIER voor onze foto's van het slotapplaus en fotomoment na de première.
Gebaseerd op het welbekende volkssprookje uit de 18e eeuw liet regisseur Moniek Merkx (al 30 jaar actief als regisseur en schrijver) zich voor deze voorstelling vooral inspireren door de film uit 1946 van Jean Cocteau, die donkerder en onheilspellender is dan de versie die wij het beste kennen: die van Disney. Enscenering en zang door het Nederlands Kamerkoor sluiten daar naadloos op aan. De lichte en humoristische noten komen voornamelijk van de twee zussen van Beauty, gespeeld door Rosa van Leeuwen en Anneke Sluiters. Het verhaal gaat eigenlijk om het verhaal van de twee hoofdpersonen. Daar is de arrogante prins voor wie iedereen in zijn omgeving siddert. Op een dag komt een heks aan de deur van zijn paleis die vraagt om onderdak. Uiteraard weigert de prins dit en het gevolg daarvan is dat hij verandert in een monsterachtig beest. En daar is beauty, die leeft met haar twee jaloerse zussen en haar vader, een koopman. Nadat hij een groot deel van zijn rijkdom heeft verloren stuit hij in het bos op het paleis van de prins, krijgt daar te eten en een plek om te slapen en pakt een roos mee voor Beauty, zonder zich te realiseren dat hij daarmee het beest kwetst. Het beest eist genoegdoening in de vorm van het leven van de koopman maar als Beauty dat te weten komt besluit ze zichzelf op te offeren en gaat ze richting paleis. Daar ontvouwt zich het spel van aantrekken en afstoten tussen Beauty en het beest.
Het mooie van deze productie is de niet voor de hand liggende combinatie van de acteurs en dansers van Maas theater en dans, de zangers van het Nederlands Kamerkoor en de toevoeging van tien kinderen uit de plaats waar de voorstelling wordt gegeven. In dit geval dus Utrecht. Een combinatie die uitstekend werkt en vaak zorgt voor verrassende scenes. Bepalend voor het toneelbeeld zijn een groot aantal zuilen, die afwisselend de contouren van het paleis vormen en de bomen van het bos waar het paleis in staat. De bijdragen van het Nederland Kamerkoor (stevige popmuziek van Joop van Brakel en prachtige, minimal muziek van David Lang) zijn echt een toegevoegde waarde.
De levensverhalen van het beest en van Beauty komen samen op het moment dat Beauty het paleis betreedt. Daar zien we de meest ontroerende scenes van de voorstelling, zoals het beest dat een hert weet te vangen als cadeau voor Beauty. Of het beest dat in een plas water kijkt en beseft dat hij niet automatisch van mensen kan verwachten dat ze van hem houden. De mooiste scene vindt plaats aan de eettafel, wanneer Beauty het beest heeft uitgenodigd voor een diner. De onbeholpenheid van Jurriën Remkes als het beest is prachtig om te zien, net als de onmacht van Gale Rama om daar in het begin iets mee te kunnen. Gaandeweg het diner komen ze nader tot elkaar en leren ze met elkaar om te gaan en elkaar te vertrouwen. En groeit de genegenheid zichtbaar. Woorden zijn niet nodig in deze scene, het (samen)spel van Remkes en Rama is meer dan voldoende en zorgt voor een paar zeer boeiende minuten.
De drie lakeien van de prins, die ook veranderen in beesten, worden gespeeld door Freek Nieuwdorp, Jens van Huizen en Gihan Koster, die uitstekend op elkaar zijn ingespeeld. Af en toe krijgen ze de mogelijkheid om hun danscapaciteiten te demonstreren maar ook hun stille spel en mimiek boeit van begin tot eind. De vader van Beauty en haar twee zusters wordt gespeeld door Niek van der Horst die een uitstekende rol neerzet. De tien Utrechtse kinderen zijn op een aantal momenten nadrukkelijk aanwezig en maken de voorstelling compleet.
De diversiteit van Beauty en het beest maken de voorstelling tot een echte familievoorstelling waarin veel te zien en te beleven valt, zowel voor jong als voor oud. Met de boodschap dat echte schoonheid van binnen zit. Beauty en het beest is nog tot en met 30 december te zien in de Stadsschouwburg Utrecht. Daarna is de voorstelling van 4 januari tot en met 11 maart te zien in diverse theaters in het land. Mer informatie, inclusief de volledig speellijst, kun je vinden op https://www.maastd.nl/
Kijk HIER voor onze foto's van het slotapplaus en fotomoment na de première.
.jpg)