Met West Side Story heeft De Graaf en Cornelissen Entertainment wederom een van de meest gespeelde musicals ter wereld nieuw leven ingeblazen en ook nu moeten we zeggen dat het een erg geslaagde voorstelling is geworden. De voorstelling heeft niet alleen ons diep geraakt, gezien het gesnotter aan het eind om ons heen.
West Side Story is horen, zien en voelen
De verhaallijn van West Side Story is een vrije bewerking van het verhaal van Romeo en Julia en speelt in dit geval tussen Pools/Amerikaanse en Puerto Ricaanse straatbendes in de Upper West Side van New York. Tony en Maria worden verliefd op elkaar, hoewel ze bij de verschillende bendes behoren. Tony hoort bij de Jets en de Puerto Ricaanse Maria hoort bij de Sharks. Beide straatbendes vechten om de heerschappij over de straten van New York, waardoor de twee eigenlijk rivalen zijn. Toch is hun liefde voor elkaar te sterk en kunnen ze elkaar niet loslaten.
Deze liefde moet goed worden overgebracht en deze zware taak lag in de handen van Thijs Snoek als Tony en Silvana Rocha als Maria, maar voor beide was dit geen enkel probleem! Thijs speelt en zingt zo je hart in, zijn zang is krachtig en elke noot zit vol emotie. Silvana is een gedroomde Maria, ze zingt prachtig en loepzuiver en door haar onschuldige uitstraling geloof je ieder woord.
Esmée Dekker als Anita is krachtig, overtuigend en vol temperament; ze weet iedereen in haar verhaal trekken. Calvin Kromheer als Riff én Joey Ferré als Bernardo brengen beide hun bende-personages geloofwaardig tot leven.
Geen enkel moment vervaagt de kracht van Leonard Bernsteins iconische score. De opening is wel erg origineel en met de letters gemaakt van spiegelglas wordt het geweldige live orkest even in het zonnetje gezet.
De voor ons onbekende Klevis Elmazaj tekent voor de choreografie en gezien het resultaat zullen wij zeker nog meer van hem gaan zien. De choreografie is in West Side Story de ruggengraat van de voorstelling en deze wordt energiek uitgevoerd. Zowel de Jets en Sharks bewegen geweldig: hoekig en speels bij de Jets, trots en explosief bij de Sharks.
Het ensemble is de motor van elke musical, maar zeker bij West Side Story verdienen ze een staande ovatie, zonder uitzondering spelen en dansen ze stuk voor stuk de sterren van de hemel.
Het decor is groot, hoog en erg indrukwekkend en vangt perfect het gevoel van een stad als New York. De bewegende trappen en uitschuifbare balkons brengen Tony en Maria letterlijk en figuurlijk dicht bij elkaar.
Deze West Side Story is een eerbetoon aan het origineel, maar tegelijkertijd volledig van nu. Het herinnert ons eraan dat haat destructief is en liefde kwetsbaar, een boodschap die in 1957 net zo relevant was als nu. Mis deze kans niet om deze mijlpaal van het musicalrepertoire in deze Nederlandse uitvoering te ervaren!
Kijk HIER voor ons fotoverslag en HIER voor de video van het slotapplaus
Deze liefde moet goed worden overgebracht en deze zware taak lag in de handen van Thijs Snoek als Tony en Silvana Rocha als Maria, maar voor beide was dit geen enkel probleem! Thijs speelt en zingt zo je hart in, zijn zang is krachtig en elke noot zit vol emotie. Silvana is een gedroomde Maria, ze zingt prachtig en loepzuiver en door haar onschuldige uitstraling geloof je ieder woord.
Esmée Dekker als Anita is krachtig, overtuigend en vol temperament; ze weet iedereen in haar verhaal trekken. Calvin Kromheer als Riff én Joey Ferré als Bernardo brengen beide hun bende-personages geloofwaardig tot leven.
Geen enkel moment vervaagt de kracht van Leonard Bernsteins iconische score. De opening is wel erg origineel en met de letters gemaakt van spiegelglas wordt het geweldige live orkest even in het zonnetje gezet.
De voor ons onbekende Klevis Elmazaj tekent voor de choreografie en gezien het resultaat zullen wij zeker nog meer van hem gaan zien. De choreografie is in West Side Story de ruggengraat van de voorstelling en deze wordt energiek uitgevoerd. Zowel de Jets en Sharks bewegen geweldig: hoekig en speels bij de Jets, trots en explosief bij de Sharks.
Het ensemble is de motor van elke musical, maar zeker bij West Side Story verdienen ze een staande ovatie, zonder uitzondering spelen en dansen ze stuk voor stuk de sterren van de hemel.
Het decor is groot, hoog en erg indrukwekkend en vangt perfect het gevoel van een stad als New York. De bewegende trappen en uitschuifbare balkons brengen Tony en Maria letterlijk en figuurlijk dicht bij elkaar.
Deze West Side Story is een eerbetoon aan het origineel, maar tegelijkertijd volledig van nu. Het herinnert ons eraan dat haat destructief is en liefde kwetsbaar, een boodschap die in 1957 net zo relevant was als nu. Mis deze kans niet om deze mijlpaal van het musicalrepertoire in deze Nederlandse uitvoering te ervaren!
Kijk HIER voor ons fotoverslag en HIER voor de video van het slotapplaus
Overig nieuws
