Elk land heeft zo zijn eigen tradities, ook in het theater. In Londen wijzigde men lange tijd twee woordjes in het script bij het afscheid van een Billy of een Michael. In mei 2012 was MusicalNieuws in Londen bij de laatste show van Connor Lawson, die de rol van Michael in Billy Elliot speelde. Ryan Collinson speelde die voorstelling de rol van Billy en het afscheid werd subtiel, maar oh zo mooi, verwoord. “See you Connor”, was het laatste dat Ryan zei voordat hij het podium afstapte en wegliep. “Yeah, see you Ryan!” was het antwoord van Connor. Slechts twee gewijzigde woordjes maakten het eind van de show zo bijzonder dat de hele zaal er stil van werd. Kippenvel.
In Nederland hebben we weinig woorden nodig. Wij staan op na ‘Kippenvel’ en eren op die manier de Billy die afscheid neemt. Ook een prachtige manier van afscheid nemen en bedanken dat er vanaf het podium indrukwekkend uit moet zien. Ook Carlos was er zichtbaar door ontroerd tijdens zijn laatste voorstelling op donderdag 30 juli. Het Billy-avontuur in het AFAS Circustheater begon voor Carlos op 22 november 2014 (maar begon natuurliijk al veel eerder, in september 2013) en eindigt dus 48,5 voorstellingen later op de één na laatste dag van juli. Het was Carlos die de eer toekwam om de première van Billy Elliot de Musical te spelen op 30 november. Ook werd hij genomineerd voor een Musical Award in de categorie Aanstormend talent Junior; een prijs die hij ook in de wacht wist te slepen.
“Carlos heeft het vermogen om iedereen in zijn ziel te raken en heeft een prachtige uitstraling en inlevingsvermogen”, zei resident director en kinderregisseur Simone van Gog voorafgaand aan de voorstelling. Dat inlevingsvermogen zagen we al in de eerste akte tijdens “Lieve Billy (Mam’s Brief)” en een Carlos in tranen. Zijn laatste “Kippenvel” werd zeer geconcentreerd uitgevoerd met de reeds genoemde staande ovatie, ook van mede-Billys JIllis en Roan én Albert Verlinde, tot gevolg.
Waar Tydo zijn boksleraar een koekje van eigen deeg gaf waren het nu vader en zoon die aan het dollen waren bij het inpakken van de koffer. Normaal wordt elk kledingstuk netjes opgevouwen, dit keer maakten ze er een potje van en werd alles in de koffer gepropt. Op het oranje Billy Elliot sweatshirt na, dat netjes opgevouwen in de koffer verdween. Een souvenir om te koesteren. Net als de riem van broer Tony, in plaats van de vertrouwde mijnwerkerslamp. Kleine details, ook hier zonder woorden, die de avond tot een bijzondere maakten.
Tijdens de finale hield hij het niet droog en dat hoefde ook niet; hij was niet de enige. Maar op professionele wijze sloeg hij zich er doorheen en liet hij nog één keer zien dat hij een echte Billy is. Dank je wel Carlos voor je mooie spel en indrukwekkende manier waarop je de rol van Billy Elliot hebt neergezet. Een prestatie om trots op te zijn!
In de tussentijd vragen wij ons af hoe die twee gewijzigde woordjes in het Nederlands zouden klinken.
